11 EKİM KIZ ÇOCUKLARI GÜNÜ BASIN AÇIKLAMASI

PakistanlI 14 yaşındaki Malala Yusufzay kız çocuklarının da eğitim alması yönündeki akvistliği ile tanınmıştır. Batı basınında sıkça yer bulan röportajlarından birinde Malala "Benim haklarım var ve eğitim de benim haklarımdan biri" demiş, Malala; Taliban militanları olduğu iddia edilen kişilerce, Pakistan'ın kuzey batısındaki Mingora şehrindeki okulundan evine dönerken başından vurulmuştur. Bu olay dünyanın dikkatini kız çocuklarına çevirmesine neden olmuştur.

193 üyeli BM Genel Kurulunda, 2012 yılından itibaren 11 Ekim'in "Dünya Kız Çocukları Günü" olarak kabul edilmesine ilişkin Türkiye, Kanada ve Peru tarafından hazırlanan karar tasarısı bütün ülkelerin onayıyla kabul edilmiştir. Kararda bu kapsamda BM'ye üye tüm ülkeler, BM'nin ilgili kurumlan, diğer uluslararası örgütler ve sivil toplum kuruluşları, 11 Ekim’i "Dünya Kîz Çocukları Günü'" olarak kutlamaya ve kız çocuklarının durumlarıyla ilgili tüm dünyada bilinç oluşturmaya çağrılmıştır. Amaç; tüm dünyada kız çocukların ayrımcılık, şiddet ve istismara uğradığına dikkat çekmek ve toplumsal konumlarının güçlendirilmesine ve insan haklarının önemine vurgu yapmaktır.

Günümüzde kız çocuklarının durumunun hiç de iç açıcı olmadığını söylemek gerekmektedir. Kız çocukları dünyanın dört bir yanında ayrımcılığa, şiddete ve istismara maruz kalmakta, tecavüze uğramakta, meta haline getirilmektedir. Kız çocukları ücretsiz tarım işçiliğinden, mevsimlik işçiliğe, ev içi çalıştırılmaya kadar pek çok alanda emek sömürüsüne maruz kalmaktadır.

Türkiye’de her üç kadından biri 18 yaşın altında evlendirilmektedir. İçişleri Bakanlığı rakamlarına göre; son üç yılda 18 yaş altında evlenenlerin toplam sayısı 134 bin 629. 18 yaşını doldurmadan evlenen erkek sayısı ise 5 bin 763. Reşit olmadan evlendirilen kız çocuklarının sayısı erkek çocukların sayısından 20 kat daha fazla. UNlCEF’in 2012 verilerine göre 15 yaşın altındaki kız çocuklarının doğum esnasında ölme riski 20 yaşındaki kadınlara kıyasla 5 kat daha fazla. Kız çocukların çocuk gelin olması ağır bir insan hakları ihlalidir.

Tüm dünyada ve ülkemiz de kız çocuklarına sağlanmayan imkanlar ve haklar bu günün anlamını açıkça ortaya koymaktadır.Kağıt üzerinde var olan haklara ve imkanlara erişim ise yine ülkemizde kız çocuklarımızın pek çoğu için oldukça zordur.

2012-2013 eğitim-öğretim yılı itibariyle yürürlüğe giren 4+4+4 olarak bilinen eğitim sisteminde kesintisiz eğitimin ortadan kalkmasının kız çocuklarının eğitimini olumsuz etkileyeceğini öngörmek bir “kehanet” değil kaçınılmaz bir sonuçtur. Bu sistemle 13 yaşından sonraki son 4 yıllık eğitime uzaktan devam edilebilmektedir. Bu durumun, aileler tarafından kız çocuklarının henüz temel eğitimini kurumsal ortamda tamamlamadan eve çekmesi, erken yaşta evlendirilmesi, iş gücü olarak kullanması, ekonomik nedenlerle okuldan alınması gibi durumları arttırmıştır. Bundan dolayı da kız çocuklarının eğitim hakları ellerinden alınmıştır.

Kaliteli eğitime, her türlü sosyal ve gelişim bazlı aktiviteye ulaşamamak çoğunlukla yoksul ailelerin çocuklarının özellikle kız çocuklarının kaderi olmaktadır.Millî Eğitim Bakanlığına Bağlı Okul Öğrencilerinin Kılık ve Kıyafetlerine Dair Yönetmelik” değişikliği de kız çocuklarının okuma özgürlüğü açısından olumsuz sonuçlar doğuracaktır.

Türkiye’de erişkin kadınla ilgili yaşanan pek çok olumsuzluğun başlangıcı çocukluk dönemine dayanmaktadır. Kız çocukları iyi bir eğitim alıp, insan haklarının kullanımında eşit konumda birer birey olduğunda, erken evliliğe zorlanmadıklarında hem kendileri hem aileleri hem de toplum için daha iyi bir hayatın mimarı olabilirler. Kendi ayaklan üzerinde durabilen, kendi kararlarını verebilen, sadece birer gölgeden ibaret olmayan sağlıklı bireyler olabilmeleri için kız çocukları ve kadına yönelik her türlü ayrımcılığı durduralım.

Türkiye’de bu ayırımcılığa zemin hazırlayanlara “DUR” demek her birimizin temel görevidir.

Kız çocukları için pozitif ayrımcılığın temelini teşkil edecek şekilde, biz de TÜBAKKOM ‘a üye bir baro olarak;

* Mevzuatlar arası çocuk tanımı farklılıklarının giderilmesinin,

•   12 yıllık kesintisiz eğitimin toplumun her kesimindeki kız çocukları tarafından ulaşılabilir olmasının,

• Toplumun 4+4+4 olarak bildiği, eğitimi “kesintili” hale getiren ve kız çocuklarını daha da güçsüzleştirecek olan temel eğitim yasasının mutlaka değiştirilmesinin,

• Çocuk Koruma Kanunu, Türk Ceza Kanunu ve Türk Medeni Kanunu arası çocuk tanımlama farklılıklarının giderilmesinin ve evlilik yaşının koşulsuz her iki cinsiyet için de 18 yaş olmasının,

• Dini nikâh yoluyla çocuk yaşta yapılan evliliklerin önüne geçilmesinin,

•   Kız çocuklarının eğitiminin önemine yönelik toplumsal, yönetimsel farkındalık ve duyarlılığın arttırılması konusunda medya ve sivil toplum örgütleri de kullanılarak geniş çaplı çalışmalar yapılmasının,

• Toplumsal kız çocuğu/ kadın rolü algısının değiştirilmesine yönelik çalışmaların yapılmasının,

• Eğitimde toplumsal cinsiyet eşitsizliklerini ortadan kaldıracak planlamalar yapılmasının,

• İstanbul Sözleşmesinde yer alan hükümlerin uygulanmasının,

Kadına ve kız çocuklarına karşı her türlü ayrımcılığın önlenmesinin takipçisi olacağız.

Kız çocuklara yatırım yapılması, cinsiyet ayırımcılığının ortadan kaldırılması ahlaki bir sorumluluktur, temel adalet ve eşitlik kuralıdır. Bu kuralın uygulanması , Çocuk Hakları Sözleşmesi , KADINA YÖNELİK ŞİDDET VE AİLE İÇİ ŞİDDETİN ÖNLENMESİNİ HEDEFLEYEN VE İSTANBUL SÖZLEŞMESİ ADI İLE DE ANILAN AVRUPA KONSEYİ SÖZLEŞMESI’NDEN DE KAYNAKLANAN BİR ZORUNLULUKTUR.

Kız çocuklarının savaş nedeniyle öldürülmediği, tecavüz edilmediği, köle olarak satılmadığı, cinsiyet ayırımcılığına uğramadığı, çocuk işçi olarak çalıştırılmadığı, eğitim hakkı tanındığı bir dünyada yaşamak dileği ile KIZ ÇOCUKLARININ EĞİTİM HAKKI İÇİN, ÇOCUK YAŞTA EVLİLİKLER OLMASIN DİYE, DAHA DOĞMADAN BAŞLAYAN CİNSİYET AYRIMCILIĞINA KARŞI KIZ ÇOCUKLARINA YÖNELİK HAK İHLALLLERİNİ SONA ERDİRME TALEBİYLE BUGÜN TÜM TOPLUMU KIZ ÇOCUKLARIMIZI FARK ETMEYE ÇAĞIRIYORUZ.

Kırıkkale Barosu

Kadın Hakları ve Çocuk Hakları Komisyonu